بیماری های دستگاه اسکلتی - وبلاگ تمبوک

به گزارش وبلاگ تمبوک، دستگاه اسکلتی ما چهارچوبی برای عضلات فراهم می نماید و به کارکرد پایه حرکت یاری می نماید. ولی، به خاطر سن و عوامل مختلف دیگر، استخوان ها ضعیف و شکننده می شوند و ممکن است به وسیله بعضی اختلالات شایع تحت تأثیر قرار گیرند.

مترجم: امین حسین پور

دستگاه اسکلتی ما چهارچوبی برای عضلات فراهم می نماید و به کارکرد پایه حرکت یاری می نماید. ولی، به خاطر سن و عوامل مختلف دیگر، استخوان ها ضعیف و شنماینده می شوند و ممکن است به وسیله بعضی اختلالات شایع تحت تأثیر قرار گیرند.

دستگاه اسکلتی انسان شامل 206 استخوان، غضروف ها، تاندون ها، رباط ها و بعلاوه دندان هاست. استخوان ها به وسیله رباط ها به یکدیگر و به وسیله تاندون ها به عضلات متصل شده اند. دستگاه اسکلتی چهارچوبی حمایت نماینده برای بدن انسان و نقاط لنگر پایداری برای بافت های نرم را فراهم می نماید. دستگاه اسکلتی نه تنها از اندام های حیاتی مانند مغز، نخاع، قلب، ریه ها، کبد، کلیه ها و غیره محافظت می نماید بلکه بعلاوه به اسم محل ذخیره مواد معدنی مانند کلسیم و فسفر عمل می نماید که به وسیله خون در دسترس اندام های مختلف بدن قرار می گیرند.

فرآیند تشکیل و رشد سلول های خونی در مغز استخوان استخوان های بلند انجام می گردد. به عمراه عضلات، دستگاه اسکلتی ماده دستگاه اهرمی تشکیل می دهد که به ما برای حرکت دادن اندام ها و انجام فعالیت های مختلف یاری می نماید. بافت های دستگاه اسکلتی ممکن است به وسیله عوامل مختلفی تحت تأثیر قرار گیرند. بعضی از بیماری ها و اختلالات شایع دستگاه اسکلتی در زیر مورد بحث قرار گرفته اند.

آکندروپلازی: آکندروپلازی اختلال غالب اتوزومال است که رشد و نمو استخوان های بلند را تحت تأثیر قرار می دهد. آکندروپلازی با تغییر شکل استخوان ها توصیف می گردد که منجر به کوتاهی نامتناسب پاها، بازوها، انگشتان دست ها و پاها نسبت به تنه بدن می گردد.

پاچنبری: پاچنبری شایع ترین اختلال مادرزادی است که مفصل های پا را تحت تأثیر قرار می دهد. در بچه هایی که با این اختلال متولد می شوند، یکی از پاها یا هر دو پا به سمت پایین یا داخل کج هستند که باعث می گردد راه رفتن و دور زدن برای آن ها سخت باشد.

اگزستوز متعدد ارثی: این بیماری که با الگوی غالب اتوزومال به صورت ارثی منتقل می گردد، شامل ایجاد تومورهای استخوانی خوش خیم است که اگزستوز نامیده می شوند. چنین تومورهایی منجر به رشد ناهموار اندام ها و حرکات محدود مفصل ها می شوند.

استئوژنز ایمپرفکتا: استئوژنز ایمپرفکتا که بیماری استخوان شنماینده هم نامیده می گردد، این بیماری ژنتیکی منجر به فراوری کمتر غضروف می گردد که باعث شنمایندگی استخوان ها و مفصل های شل می گردد. استئوژنز ایمپرفکتا بعلاوه به صورت الگوی غالب اتوزومال ارثی منتقل می گردد.

استئوپتروز: استئوپتروز یک اختلال ارثی نادر است که بازجذب استخوان به خاطر اختلال در استئوکلاست ها مختل می گردد. این منجر به افزایش تراکم استخوان و سخت شدن استخوان ها می گردد.

اسپینا بیفیدا: اسپینا بیفیدا یک نقص لوله عصبی است که بافت های اسکلتی اطراف نخاع بدون رشد باقی می مانند. تحت شرایط عادی، دو طرف استخوان های مهره به همدیگر متصل می شوند تا ستونی در اطراف نخاع تشکیل دهند. در خصوص این اختلال، چنین چیزی اتفاق نمی افتد.

دیسپلازی فیبری: دیسپلازی فیبری جهش ژنی است که ارثی نیست و در شکم مادر اتفاق می افتد. دیسپلازی فیبری بیماری است که بافت های فیبری آغاز به رشد در جای استخوان های عادی می نمایند. بافت های فیبری طی رشد استخوان ها توسعه پیدا می نمایند و آن ها را ضعیف تر و ضعیف تر می نمایند. اگر جهش در مراحل اولیه رشد جنین اتفاق بیافتد، بافت های بیشتری را تحت تأثیر قرار می دهد. چون جهش قبل از تولد اتفاق می افتد، اختلال ژنتیکی در نظر گرفته می گردد ولی، ارثی نیست چون، اسپرم یا تخمک در جهش به جنین منتقل نمی گردد

هیپوفسفاتمی: کاهش سطح فسفر در بدن منجر به هیپوفسفاتمی می گردد. شرایطی مانند اسهال مزمن، قحطی، کمبود ویتامین D و غیره می توانند منجر به بروز این بیماری شوند. شخصی که از هیپوفسفاتمی رنج می برد ضعف عضلانی و درد استخوان ها را تجربه خواهد نمود. و افرادی که از این بیماری رنج می برند بعلاوه از بین رفتن دندان ها در سن پایین را تجربه می نمایند و استخوان ها بیشتر مستعد شکستگی می شوند. بچه ها مبتلا به هیپوفسفاتمی شکل سر غیر عادی دارند و اندام های بیش از حد کوتاه با مفصل های بزرگ دارند.

استئوسارکوم: این نوعی سرطان استخوان است که شامل رشد تومورهای سرطانی در نواحی دارای رشد سریع استخوان هاست. استئوسارکوم بیشتر در دوران کودکی و بلوغ اتفاق می افتد و میانگین سن تشخیص آن 15 سال است.

کندروسارکوم: کندروسارکوم سرطان استخوان بدخیمی است که منشأ آن غضروف است. استخوان های لگن، استخوان های شانه و قسمت های بالای اندام ها شایع ترین محل های منشأ کندروسارکوم هستند. کندروسارکوم بیشتر در بزرگسالان شایع است.

سارکوم یوئینگ: سارکوم یوئینگ نوعی سرطان استخوان اولیه است و ممکن است در استخوان های بلند، استخوان های لگن یا حتی استخوان های مسطح جمجمه اتفاق بیافتد. سارکوم یوئینگ بیشتر در بچه ها شایع است و به طور کلی در دوران بلوغ ایجاد می گردد. سرطان سپس به بافت های دیگر بدن هم متاستاز می گردد.

آرتروز: آرتروز گروهی از بیماری هاست که شامل التهاب مفاصل است. خود ایمنی، ساییدگی و پارگی مفصل ها و بافت های مربوطه و عفونت از علل شایع ابتلا به آرتروز هستند. بسته به دلیل و بافت تحت تأثیر قرار گرفته حدود 100 نوع آرتروز شناسایی شده است.

استئومیلیتیس: استئومیلیتیس ناشی از عفونت استخوان به خاطر عفونت اندام های دیگر بدن یا به خاطر جراحی است. استئومیلیتیس با درد و التهاب شدید در استخوان عفونی، تب، لرز، حالت تهوع و ضعف توصیف می گردد. استافیلوکوکوس اورئوس شایع ترین عامل مسبب استئومیلیتیس است.

پوکی استخوان: پوکی استخوان از شایع ترن بیماری های استخوان است و با کاهش تراکم مواد معدنی استخوان توصیف می گردد. پوکی استخوان ناشی از عدم تعادل در تشکیل استخوان و فرآیند بازجذب استخوان است. استخوان ها ضعیف می شوند و به سادگی می شنمایند.

نرمی استخوان: این اختلال شامل نرم و ضعیف شدن استخوا ن ها به خاطر کمبود ویتامین D، کلسیم و فسفات است. علائم نرمی استخوان عبارتند از درد و حساسیت استخوان ها به درد، گرفتگی عضلات، تغییرشکل دندان ها و اسکلتی و غیره.

اسکولیوز: اسکولیوز بیماری با انحنای بیش از حد یا غیر عادی ستون فقرات است. اسکولیوز با کمر درد مزمن و درد در قسمت پایین پشت و بعلاوه مشکل در خم شدن، پیچش یا برداشتن اشیاء توصیف می گردد.

استئونکروز: عدم رسیدن خون کافی به مفصل های بزرگ مانند ران، شانه، آرنج و زانو منجر به مرگ بافت های استخوانی در آن ناحیه می گردد. این حالت استئونکروز نامیده می گردد. این می تواند به خاطر جراحت، زخم، پرتودرمانی، شکستگی و دررفتگی استخوان اتفاق بیافتد.

کمبود ویتامین C: کمبود ویتامین C منجر به ترمیم ضعیف زخم ها می گردد. این بیماری باعث بیماری های لثه، ضعف و خونریزی پوست می گردد. دلیل اصلی کمبود ویتامین C پختن بیش از حد غذاست چون، محتویات ویتامین C غذا را از بین می برد.

بیماری پاژه: بیماری پاژه بیشتر مردان و زنان مسن را تحت تأثیر قرار می دهد. سرعت متابولیسم در شخصی که از بیماری پاژه رنج می برد تغییر پیدا می نماید. استخوان ها در بدن انسان معمولاً تجزیه می شوند و خود را دوباره می سازند. فرآیند تجزیه استخوان در این بیماری سریع تر از سرعت تجدید استخوان هاست. در نتیجه، استخوان ها شنماینده، ضعیف و مستعد شکستگی و عفونت می شوند.

بیماری ویلسون: مس دربدن انسان نقش مهمی در حفظ استخوان ها، اعصاب، کلاژن و غیر ایفا می نماید. کبد مس اضافی بدن را با یاری صفرا دفع می نماید. بیماری ویلسون هنگامی اتفاق می افتد که میزان اضافی مس از بدن حذف نمی گردد و آغاز به تجمع در کبد، مغز و اندام های حیاتی دیگر بدن می نماید.

سلامت دستگاه اسکلتی ما به انواعی از عوامل از جمله ژنتیک، رژیم غذایی، سبک زندگی و ورزش بستگی دارد. عدم توجه به این جوانب می تواند منجر به بروز انواع بیماری هایی گردد که نه تنها دردناک هستند بلکه بعلاوه انجام فعالیت های ساده را بسیار سخت می نمایند.