پاندمیک آماس مغزی دیگری در راه است؟

به گزارش وبلاگ تمبوک، خبرنگاران/کرمان یک مطالعه جدید از محققین دانشگاه UCL انگلستان نشان داده که عوارض عصبی کووید 19 می تواند شامل دلیریوم (هذیان)، تورم مغز، سکته مغزی و آسیب های عصبی باشد.

پاندمیک آماس مغزی دیگری در راه است؟

این مطالعه که در ژورنال مغز منتشر شده است، تیم تحقیقاتی یک بیماری کمیاب و نادر و گاه کشنده را با نام ADEM شناسایی نموده که به نظر می رسد به دلیل پاندمیک کرونا، شیوع آن در حال افزایش است.

بعضی از الگوها در این مطالعه، تجربه علائم تنفسی شدیدی را نداشته اما بی نظمی ها و اخلال های عصبی در آنها اولین و اصلی ترین نشانه کووید 19 بوده است.

دکتر مایکل زندی متخصص مغز و اعصاب و یکی از محققین این مطالعه در این باره می گوید: ما بالاتر از انتظار افرادی را با موقعیت های عصبی مانند التهاب مغزی شناسایی کردیم که همواره با علائم تنفسی شدید ارتباطی نداشته اند.

وی تاکید می نماید: ما باید نسبت به تبعات و عوارض مغزی و عصبی در افراد مبتلا به کووید 19 هوشیار و مطلع باشیم. اگر چه نمی دانیم در آینده یک پاندمیک از آسیب های مغزی (مانند شیوع بیماری آماس مغزی در سال 1920 و 1930 بعد از پاندمیک شدن ویروس آنفلوآنزا در سال 1918) در مقیاس بزرگی مرتبط با این پاندمیک را خواهیم داشت یا خیر؟

اما دکتر مایکل زندی متخصص مغز و اعصاب در بیمارستان ملی جراحی مغز و اعصاب انگلستان و عضو موسسه عصب شناسایی دانشگاه UCL انگلیس در گفت و گو با وبلاگ تمبوک، چهار اثر اصلی کووید 19 بر روی مغز را تشریح نموده و این اپیدمی را موازی با پاندمیک آنفلوانزا در سال 1918 در نظر می گیرد.

وی درباره شیوع ویروس کرونا در جهان و تبعات این بیماری گفت: تقریبا 7 ماه است که از پاندمیک کووید 19 در جهان می گذرد و ما هنوز می آموزیم که این بیماری چه کارهایی می تواند انجام دهد.

زندی با بیان اینکه در حال حاضر گزارشات مفصلی از بیماری های مغزی در افراد مبتلا به بیماری های ریوی خفیف، در افرادی که بیماری حاد داشته و همچنین کسانی که از این بیماری بهبود پیدا نموده اند، وجود دارد اظهار کرد: نکته مهم و کلیدی که می بینیم این است که شدت بیماری های ریوی همواره با شدت بیماری های عصبی مرتبط نیستند. داشتن تنها بیماری ریوی خفیف، افراد را دربرابر عوارض بالقوه شدید محافظت نخواهد نمود.

این متخصص مغز و اعصاب به 4 اثری که ویروس ها زمانی که وارد مغز و عصب ها می شوند، اشاره نمود و گفت: حالت گیج کننده (معروف به Delirum یا آسیب مغزی - بیماری های مغزی ولی غیر روانی) که در بعضی از زمان ها با روان پریشی یا بیماری های روانی و یا از بین رفتن حافظه همراه می گردد. تورم مغزی (معروف به encephalitis) که شامل شکلی است که ضایعات التهابی را نشان می دهد (آنسفالومیلیتیت حاد منتشر شده (ADEM)همراه با اثرات اکسیژن کم در مغز). لخته شدن خون که منجر به سکته خواهد شد که شامل بیماران جوان هم خواهد بود و آسیب رسیدن به سیستم عصبی بدن که سبب درد و بی حسی در بدن خواهد شد. (برای مثال سندرم پس از عفونت گلیلین باره، که در آن سیستم ایمنی بدن به اعصاب شما حمله می نماید.)

وی با اشاره به اینکه تا به امروز، به نظر می رسد الگوهای تاثیرات ویروس ها بر مغز در سراسر جهان یکسان و مشابه بوده است اظهار کرد: بعضی از این بیماری ها کشنده و برای کسانی نیز که زنده می مانند، بسیاری از آنها عواقب طولانی مدت را متحمل می شوند.

زندی در پاسخ به این سوال آیا کووید 19 با اپیدمی بزرگی از بیماری های مغزی به مانند همه گیری آنفلوانزا سال 1918 (به طور قطع و تا حدودی به طور نامشخص) که با اپیدمی آماس مغزی (بیماری خواب) و تا سال 1930 مرتبط و ادامه شد، همراه خواهد بود؟ گفت: در این مرحله، پاسخ به این سوال خیلی سخت است و تنها چیزی که ما تا به امروز می دانیم، تاثیر ویروس ها بر روی مغز است.

وی در ادامه پاسخ به این سوال گفت: باید ببینیم درون سر مردم چه اتفاقی می افتد؟ در مرحله اول، بعضی از افراد با کووید 19 تجربه افکار گیج کننده و از خود بیخود شدن را دارند که خوشبختانه در بسیاری از موارد کوتاه مدت بوده است. ما هنوز نمی دانیم که اثرات طولانی مدت Delirum (هذیان گویی) ناشی از کووید 19 چه خواهد بود و اینکه آیا ممکن است مسائل حافظه بلند مدت یا حتی زوال عقل در بعضی افراد به وجود آورد؟

این عضو موسسه عصب شناسایی دانشگاه UCL انگلیس ادامه داد: Delirum بیشتر در خصوص سالمندان مورد مطالعه قرار گرفته است.

زندی با تاکید بر اینکه این ویروس قطعا مستعد تاثیر گذاشتن مستقیم بر روی مغز است اظهار کرد: با این حال بیشتر اثرات جسمی که در موارد بازماندگان دیده ایم، به نظر می رسد که تاثیرات ثانویه ویروس بر مغز بیشتر از اثر عفونت های مستقیم است.

وی ادامه داد: به طور مثال سیستم ایمنی بدن ما می تواند به درستی با ویروس مبارزه با کند اما ممکن است گاهی این سیستم ایمنی اشتباها به سلول های خود ما شامل سلول ها و اعصاب مغز نیز حمله کند. که این ممکن است به وسیله عملکرد سلول های ایمنی و آنتی بادی ها به وسیله مکانیسم التهابی که به آنها طوفان سیتوپلاسم ها (یاخته های جنبی) گفته می گردد یا به وسیله مکانیزم هایی که ما هنوز درکی از آنها نداریم، باشد.

این متخصص مغز و اعصاب با اشاره به اینکه بیماران کووید 19 مستعد مبتلا به سکته مغزی هستند اظهار کرد: بعضی از بیماران از جمله افراد با فشار خون بالا، دیابتی ها یا افراد با چاقی مفرط در صورت ابتلا به کووید 19، فاکتورهای خطر سکته مغزی را دارند و در این افراد سکته های مغزی می تواند شدید باشد.

زندی با اشاره به اینکه در این افراد دارای بیماری های زمینه ای رگ های خونی مغز یا منتهی به مغز تقریبا تنگ است اظهار کرد: کووید 19 باعث می گردد سیستم ایمنی بدن اشتباها بر علیه خود بدن به کار افتاده و بدن از داخل ملتهب شده و باعث به وجود آمدن لخته در خون گردد. و چون رگ خونی توانایی رد دادن این لخته را ندارد، باعث می گردد اکسیژن و خون به مغز نرسید و در نتیجه ریسک سکته مغزی افزایش پیدا خواهد نمود.

وی با بیان اینکه در مواردی که عفونت به کروناویروس با التهاب یا آسیب رساندن به انتهای عصب همراه باشد، ممکن است افراد دچار سوزش و بی حسی و همچنین ضعف و فلج شوند اضافه نمود: غالبا سخت است که بدانید آیا اینها اثرات یک بیماری بحرانی بر روی اعصاب است یا اینکه درگیری مغز و ستون فقرات خواهد بود؟ اما در مجموع تمامی این اثرات بر روی مغز و سیستم اعصاب، پتانسیل آن را دارد که می تواند بر روی هم جمع شده و آسیب های طولانی مدت را به همراه داشته باشد، اما قبل از اینکه به طور دقیق اثرات طولانی مدت را پیش بینی کنیم، باید اطلاعات بیشتری راجع به وقایع موجود در سیستم عصبی افراد بدانیم.

این متخصص مغز و اعصاب ادامه داد: یکی از روش های کسب اطلاعات بیشتر این است که با استفاده از تکنیک عکس برداری از مغز مانند MRI، به سر بیماران نگاه کنیم. تا به امروز تصویربرداری ها از مغز بعضی بیماران کوویدی، الگویی از یافته های قبلا دیده نشده را نشان می دهد اما هنوز هم استفاده و تحلیل از این روش در این پاندمیک خیلی زود است.

زندی اضافه نمود: در یک مطالعه، الگویی پیدا کردند که شامل نشانه هایی از التهاب و رگبارهایی از خال های ریز آغشته های خونی است که اغلب در عمیق ترین بخش هایی از مغز به وجود آمده است. بعضی از این یافته ها شبیه مواردی است که در غواصان یا افراد بیمار در اثر حضور در ارتفاعات (مثل خون دماغ و تهوع) مشاهده می گردد که ممکن است این موارد ناشی از عدم رسیدن اکسیژن به مغز در بعضی از بیماران کووید 19 نشان داده گردد اما به دلیل آنکه مطالعات دامنه دخالت مغز در این بیماری تازه آغاز شده و امکان دسترسی به تصاویر مغزی بر روی جان باختگان کووید 19 محدود است، نمی توان دقیق علت را اعلام کرد.

این عضو موسسه عصب شناسایی دانشگاه UCL انگلیس در بخش دیگری از صحبت های خود به مقایسه این پاندمیک با شیوع ویروس آنفلوآنزا اشاره نمود و گفت: همه گیری آنفلوآنزا در سال 1918 تقریبا 50 تا 100 میلیون نفر را در جهان کشت. یک نفر از هر 50 مبتلا. تعداد کشته های این پاندمیک 3 تا 6 برابر تعداد کشته های جنگ جهانی اول بود. اما یک موضوع از حافظه جمعی ما پاک شده است. آن چیزی که اغلب به آن توجه نشده و غالبا ذکر نشده است که پاندمیک آنفلوآنزا 1918 با شیوع بیماری سستی یا آماسی مغز یا بیماری خواب در ارتباط بود.

وی ادامه داد: در کسانی که جان خود را به دلیل ابتلا به این بیماری از دست داده بودند، کالبدشکافی ها، الگویی از التهاب های نشسته بر مغز (معروف به Brainstem) را در این افراد نشان می داده است. و در بعضی از بیمارانی که به نواحی از مغز که مربوط به حرکت بوده، آسیب رسیده بود، بخشی از بدن آنها قفل شده و برای دهه ها از حرکت ناتوان بودند. (پارکینسونیسم پس از آماس مغزی) و تنها درمان با L-Dopa (ماده شیمیایی که به طور طبیعی در بدن رخ می دهد) توسط الیور ساکس در دهه 1960 بیدار شد.

این متخصص مغز و اعصاب با تاکید بر اینکه خیلی زود است که بگوییم آیا شیوع مشابهی را در ارتباط با بیماری همه گیر کووید 19 مشاهده خواهیم کرد اضافه نمود: اگر چه گزارش های اولیه تورم مغزی در کووید 19 ویژگی های مشابه بیماری خواب (نوعی آماس مغزی که در سال 1915 تا 1926 همه گیر شده بود) را نشان داده است.

زندی با اشاره به اینکه پیامدهای آن اتفاق جهانی، درس های بسیاری برای ما در این زمان روبرو با کووید 19 خواهد داشت اظهار کرد: یکی از این پیامدها این بوده که ممکن است ما به دنبال این پاندمیک، انتشار آسیب های را مغزی را داشته باشیم.

وی در انتها خاطر نشان کرد: اما مهمتر این است که باید ضربات سیاسی و اجتماعی پاندمیک و احتیاج یاری به افراد آسیب پذیر پس از این بیماری را در نظر بگیریم. کووید 19 قبلا نابرابری ها در دسترسی به مراقبت های بهداشتی را نشان داده است. جوامع در خصوص نحوه محافظت و درمان کسانی که بیشتر در معرض خطر هستند و حفظ پیامدهای سلامتی این ویروس قضاوت خواهند کرد که این موضوع شامل افراد مبتلا به بیماری عصبی ناشی از کووید 19 نیز خواهد شد.

منبع: خبرگزاری ایسنا

به "پاندمیک آماس مغزی دیگری در راه است؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "پاندمیک آماس مغزی دیگری در راه است؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید