چرا نجوم همچنان علم محبوب و مهمی است؟ - وبلاگ تمبوک

به گزارش وبلاگ تمبوک، نجوم یا اَختَرشناسی به دانش آنالیز موقعیت، تغییرات، حرکت و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی اشیاء آسمانی از جمله ستاره ها، سیاره ها، دنباله دارها، کهکشان ها و رویداد های آسمانی مانند شفق قطبی و تابش زمینهٔ کیهانی گفته می گردد که خاستگاه آن ها بیرون از جو زمین (اتمسفر) است. اخترشناسی با رشته هایی همچون کیهان شناسی، فیزیک، شیمی و فیزیکِ حرکت ارتباط تنگاتنگ دارد. اگر فقط ستاره ها مطالعه شوند به آن اخترشناسیِ ستاره ای گفته می گردد.

به گزارش فرادید به نقل از Space، اخترشناسی (نجوم) یکی از قدیمی ترین علوم است. اخترشناسان در تمدن های اولیهٔ بشری به دقت آسمان شب را آنالیز می کردند و ابزار های سادهٔ اخترشناسی از همان ابتدا شناخته شده بودند. با اختراع تلسکوپ، تحولی بزرگ در این رشته ایجاد شد و دوران اخترشناسی نو آغاز شد.

پاول ام ساتر، اخترفیزیکدان دپارتمان نجوم دانشگاه اوهایو می گوید: اولین نکته را با صدای بلند و واضح می گویم: هدف علم این نیست که دنیا را به مکان مادی بهتری تبدیل کند.

قطعا، پیشرفت در درک عملکرد درونی طبیعت، دنیا در حال تغییر فناوری و پزشکی را توانمند ساخته است، از واکسن های نجات بخش گرفته تا نیمه هادیها. بسیاری از دانشمندان با تحقیقات خود فعالانه کوشش می نمایند تا دنیا را به جای بهتری تبدیل نمایند. اما برای فهمیدن هدف اصلی علم، باید به آنچه که در گذشته نامیده می شد، توجه کنیم: فلسفه طبیعی. علم شاخه ای از فلسفه است. یکی از این دو مربوط به درک عملکرد دنیای پیرامون ما است و دیگری از ابزار های مخصوصی مانند ریاضیات، اتکا به تجربه گرایی و استدلال استقرایی برای پیشبرد این درک استفاده می نماید.

هدف نهایی علم درک طبیعت است. فناوری به عنوان یک مزیت جانبی شگفت انگیز در این جستجو است، اما محرک اصلی نیست. به عنوان مثال مکانیک کوانتوم را در نظر بگیرید. تقریبا یک قرن پیش کوانتوم فقط یک نگرانی برای بعضی از فیزیکدانانی بود که به حل معمای دنیای زیراتمی علاقه مند بودند، بدون آن که هدفی بزرگتر یا کاربردی در ذهن داشته باشند. اما امروزه، دانش ما از مکانیک کوانتوم تقریبا 25% از فراوری ناخالص ملی در دنیا را تامین می نماید.

ممکن است علم نجوم به نظر مهم نباشد، زیرا به طور مستقیم به هیچ مزیت محسوسی در فناوری منجر نمی گردد. اما این موضوع مانند آن است که بگوییم پایکوبی یا هنر مهم نیستند، زیرا به هیچ مزیت محسوسی در فناوری منجر نمی شوند. ما از پایکوبی و هنر حمایت می کنیم، زیرا آن ها بیانگر اساس انسانیت ما هستند و ما از علم نجوم و به طور کلی همه علوم حمایت می کنیم، زیرا بیانگر زمینه کنجکاوی انسانند. ما از ریاضیات، فلسفه، تاریخ و علوم نیز به دلایلی به همان اندازه معتبر و قدرتمند حمایت می کنیم.

انسان آزاد

نسل ما اولین گروهی نیست که با اهمیت تفکر علمی یا نقش نجوم دست و پنجه نرم می نماید. در گذشته زمانی که کشاورزی آغاز شد، نجوم در مشخص زمان وقایع مهم مانند کاشت در بهار و برداشت در پاییز به مردم یاری نموده و اهمیت بسیاری داشته است. هر فرهنگی در سراسر دنیا و در طول زمان به نوعی با نجوم ارتباط داشته است.

یونانیان باستان نجوم را به عنوان یکی از علوم پایه در نظر می گرفتند، حتی یکی از خدایان خود را به نجوم و فلسفه اختصاص داده بودند. این سنت تا اواسط قرون وسطی ادامه داشت و اولین دانشگاه ها در هزاران سال پیش آن را دنبال می کردند.

در آن موقع، اگر شما یک دانشجوی جوان با مهارت ها و ارتباطات مورد احتیاج برای تحصیلات عالی بودید، با یک برنامه درسی به نام تریویم، واژه لاتین به معنی سه راهیا روش، تحصیلات خود را آغاز می کردید که شامل 3 چیز بود: دستور زبان، منطق و بلاغت در حقیقت، شما مکانیزم زبان، مکانیزم تفکر و هنر قرار دادن کلمات و اندیشه را در اثرگذاری و عمل یاد می گرفتید.

پس از فارغ التحصیلی، شما می توانستید کار های بسیاری انجام دهید، از جمله کار کردن به عنوان کاتب سلطنتی. یا می توانستید ادامه تحصیل داده و مدارکی با درجات عالی دریافت کنید. در این صورت در سطح بعدی، برنامه درسی شما متمرکز بر کوادریویم، به معنی چهار راه و روش، بود که شامل مباحث: حساب، هندسه، موسیقی و نجوم است. در واقع نجوم به عنوان کاربرد ریاضی در دنیا پیرامون ما تلقى می شده است. مطالعه هارمونیها، حرکات، الگو ها و ریتم ها در نظم طبیعی دنیا، یک علم پایه.

در مجموع تریویم و کوادریویم به عنوان هفت موضوع ضروری برای ساختن یک فرد واقعا مستقل، آزاد اندیش و آزاده بود و بنابراین به عنوان هنر های آزادی بخش شناخته می شدند که امروزه ما آن ها را علوم انسانی یا علوم هفتگانه مینامیم، اما معنایش همان است: اگر می خواهید آزاد باشید، شما باید دنیا را به روش خاصی درک کنید؛ و این همان چیزی است که نجوم می تواند ارائه کند: روشی برای دیدن دنیا که به شما این امکان را میدهد که دیدگاه مناسبی داشته باشید.

شما می توانید احساس مقیاس، احساس حرکت و احساس نظم را در یک دنیا دور از آشفتگی و غیرقابل پیش بینی به دست آوردید. نجوم صرفا برجسته و مطرح نیست، بلکه برای آزادی لازم است. یونانیان باستان این را میدانستند و درک می کردند. اجداد قرون وسطایی ما آن را درک می کردند و ما در حال رشد هستیم تا بتوانیم آن را درک کنیم.