غار شگفت انگیزی که به دست یک انسان ساخته شده است! - وبلاگ تمبوک

به گزارش وبلاگ تمبوک، در عمق 20 متری زمین، غاری وجود دارد که حفر آن 23 سال طول کشیده است... این کار بزرگ فقط با استفاده از یک قلم و چکش اجرا شده است.

لوون آراکلیان، 23 سال از عمر خود را صرف ساختن زیرزمینی باورنکردنی در عمق 20 متری و به مساحتی حدود 900 متر مربع نموده است؛ او، حتی روزی که در سن 67 سالگی در سال 2008 فوت کرد هم مشغول کار روی این پروژه بود. او، زمانی آغاز به این کار کرد که توسیا، همسرش، از او خواسته بود که یک فضای خنک برای نگهداری سیب زمینی هایش برای او آماده کند.

اکنون، از این شبکه سلولی دست ساز که در روستای آرینج (Arinj) در ارمنستان واقع شده است، به عنوان یک موزه استفاده می گردد و آموس چپل، عکاس رادیوی اروپای آزاد که در نیوزیلند مستقر است، به تازگی به آن جا سفر نموده است تا کمی از زوایای دور از چشم مانده آن را معرفی کند. این عکس های شگفت انگیز نشان می دهد که چگونه یک انسان، با استفاده از یک قلم و چکش، زیرزمینی حیرت انگیز زیر خانه اش حفر نموده است.

چپل می گوید پس از خواندن مقاله ای درباره این زیرزمین بود که او تصمیم گرفت حتما از این مکان منحصربه فرد بازدید کند. توسیا، دیگر وارد این غار نمی گردد؛ چون می ترسید که آن جا فرو بریزد؛ بنابراین، عکاس تنهایی وارد آن جا شد.

او، ضمن شرح غار، می گوید:

داخل غار شدم و با لامپ های روشن همه جای آن را گشتم. سپس، به بیرون از غار برگشتم و از توسیا خواستم که همه لامپ ها را خاموش کند تا بتوانم از آن جاعکاسی کنم.

طی سال ها، لوون همچنان به کار خود ادامه داد تا به عمق 20 متری برسد و به تدریج، جزئیات پیچیده ای را به این فضای غار مانند اضافه نمود. بعضی از تونل ها درهای بزرگی دارند و دارای ستون هایی به سبک رومانسک هستند که در دل سنگ ها کنده شده اند. بعلاوه، پله هایی با زوایای کامل در این غار به چشم می خورند که آن ها هم درون سنگ ها تراشیده شده اند.

چپن می گوید:

با این که آن پایین، همه جا تاریک بود، ولی ، متحیرنماینده بود - همه جا سکوت محض بود و تاریکی مطلق بر همه چیز سایه افکنده بود، خیلی راحت می شد در آن جا گم شد.

او ادامه می دهد:

در ابتدا، کمی مضطرب بودم - ارمنستان منطقه ای زلزله خیز است و در غارهای عمیق آن، حس می کردم که سنگ ها زیر دستانم می غلطیدند. سعی می کردم هر فکری درباره فرو ریختن غار را از فکر خودم دور کنم و فقط روی عکاسی متمرکز شوم.

توسیا، ابزار حفاری لوون و سطل هایی را که او برای تخلیه خاک های حفر شده استفاده می کرد به عکاس نشان داد. همه خاک هایی که در طول پروژه حفاری از زمین خارج شدند در اختیار سازندگان محلی قرار می گرفت تا در پروژه های ساختمانی استفاده بشوند.

لوون، 18 ساعت در روز را زیر زمین به سر می برد و تنها چند ساعت برای خوابیدن واستراحت به بالا می آمد تا بعد از آن، دوباره آغاز به کار کند.

دیوارهای غار از جنس سنگ های سفت و سخت آتشفشانی هستند و دمای آن در تمام طول سال در حدود 10 درجه سانتیگراد است.

چپل، در پاسخ به سوالی مبنی بر این که جالب ترین ویژگی این غار چیست، می گوید:

نمی شد عکس های خوبی از آن جا گرفت، اما نوعی درگاه در نزدیکی سقف ساخته بود که تا پایین ادامه داشت. می توانید در این پستو بایستید و از این جا به همه 20 متری که زیر پای شما قرار گرفته است، نگاه کنید.

ابزار روستایی که لوون از آن ها برای حفاری غار استفاده نموده است در این این موزه غار گونه به نمایش گذاشته شده اند. چکمه های لوون که در حین کار در زیرزمین می پوشید هم هستند.

چپل می گوید در مدت زمانی که در غار به سر می برد تنها دو بازدیدنماینده دیگر دید، در حالی که بازدید از این موزه رایگان است و فقط، از بازدیدنمایندگان خواسته شده است که کمی یاری اقتصادی به آن نمایند.